استاندارد پوشاک- پیراهنهای مردانه- ویژگیها، در سال ۱۳۵۸ توسط سازمان ملی استاندارد ایران تهیه و تنظیم شد و هماکنون به استناد ماده یک قانون مواد الحاقی به قانون تأسیس مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران بهعنوان استاندارد رسمی ایران در این زمینه منتشر میشود.
این استاندارد برای حفظ همگامی و هماهنگی با پیشرفتهای ملی و جهانی صنایع و علوم، مهمترین ویژگیهای محصولات تکمیل شده و آماده ذیل عنوان پیراهنهای مردانه را بررسی کرده و علاوه بر آن به معرفی روشهای آزمون و اصول بستهبندی آنها نیز میپردازد.
هدف و دامنه کاربرد استاندارد پوشاک- پیراهنهای مردانه- ویژگیها
هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگیهای لازم برای پیراهنهایی است كه در بافت پارچه آنها از نخ تار و پود (تهیه شده از الیاف مصنوعی یا طبیعی) استفاده شده و تمام عملیات تكمیلی روی کلیه قسمتهای آن صورت گرفته باشد.
این استاندارد در مورد پیراهنهایی كه پارچه آنها كشباف است قابل اجرا نیست.
ویژگیهای پیراهنهای مردانه در این استاندارد
- ثبات رنگ: طبق دستورالعمل این استاندارند، درجه تغییر رنگ و درجه لكه گذاری پارچه پیراهن، لایی، نخ دوخت و برچسبهای راهنما و توضیح دهنده محصول در برابر عوامل مختلف طبیعی، مكانیكی و شیمیایی ازجمله نور، شستشو، عرق بدن، خشکشویی، مالش و… باید طبق جدول شماره ۱ در متن استاندارد باشد.
- پارچه پیراهن: تغییر مجاز ابعاد در جهت طولی و عرضی پارچه پیراهن حداکثر ۳ درصد تعیین شده است. (آزمون طبق استاندارد ملی ایران شماره ۱۲۴۶)
- پارچه لایی: ویژگیهای لایی مورد مصرف در پیراهن مردانه باید طبق استانداردهای ملی ایران شماره ۱۴۲۴ و ۱۴۲۵ باشد ولی در هر حال تغییر مجاز ابعاد آن نباید بیشتر از پارچه پیراهن باشد.
- نخ دوخت: مشخصات نخ دوخت برای انواع بخیهها طبق جدول شماره ۲ در متن استاندارد پیشنهاد شده است. در این جدول موارد مصرف و نمره نخ و حد رواداری آن برای انواع نخ پنبهای و پلیاستر مشخص شده است. همچنین رنگ نخ دوخت باید متناسب با رنگ پیراهن باشد اما تولیدکنندگان در قسمتهای تزئینی میتوانند از رنگهای مختلف نخ دوخت استفاده کنند.
- درزها و بخیهها: درزها باید بدون جاافتادگی و دارای سردوزی و سر قایمی، طوری دوخته شود كه در پیراهن ایجاد جمع شدگی و بدفرمی نکند. تعداد بخیهها در یک سانتیمتر از پیراهن مردانه هم (بهصورت یکنواخت و در یک سطح) نباید كمتر از ۴ و بیشتر از ۵ بخیه باشد.
- دكمهها: دكمههای این محصولات (به غیر از دکمههای تزئینی) منسوج باید در مقابل آبشویی و خشکشویی مقاوم بوده و فرم اصلی خود را از دست ندهد. طرز قرار گرفتن دكمهها در یک ردیف مشخص باید مساوی و متناسب بوده و اندازه دكمهها هم باید متناسب با جا دكمهها باشد و حداقل با ۵ دور نخ دوخته شود.
- جا دكمهها: نخ دوخت جا دكمهها باید سر قایمی (الیک) شود.
- برچسبهای راهنما و توضیح دهنده: جنس برچسبها، رنگ و ابعاد نوشتهها، نشانهها و قوانین نصب برچسبها برای پیراهن مردانه باید طبق استاندارد ملی ایران شماره ۹۳۳ باشد.
- اندازهها: اندازههای پیراهن (در قسمتهایی نظیر دور یقه، پهنای شانه، قد آستین و… ) طبق جدول شماره ۳ در متن استاندارد پیشنهاد شده است.
- عیوب غیر مجاز: در این استاندارد عیوبی مانند سوراخ، نخ كش، كشیدگی زیر چرخ، قیچی خوردگی، ناهماهنگی رنگ در دو قسمت مشابه، آثار لكه و زردی، رفو، آثار بریدگی، سوختگی و مشابه آن، نامساوی بودن نقاط مشابه در پیراهنهای هم نمره و… از عیوب غیرمجاز محسوب شده و پیراهن مردانه هنگام بازرسیهای چشمی باید عاری از آن باشد.
اصول برچسبگذاری در استاندارد پوشاک- پیراهنهای مردانه- ویژگیها
نصب برچسب بر روی پیراهن اجباری است و جنس آن باید پارچهای و دارای درجه ثبات رنگ برابر با پیراهن و دارای اطلاعات زیر باشد:
- نمره یا سایز پیراهن
- نوع جنس
- درصد الیاف
- نام و نشان سازنده
- دستور شستشو، اتو و مشابه آنها ( مطابق با استاندار ملی ایران شماره ۹۳۳)
- نام كشور سازنده
اصول بستهبندی در استاندارد پوشاک- پیراهنهای مردانه- ویژگیها
• بستهبندی پیراهن مردانه:
اگر بستهبندی در جعبه مقوائی باشد، بسته باید دارای یک قسمت بریده بوده كه پیراهن از آن قابل رؤیت باشد. اگر بستهبندی از كاغذ سلوفان و یا پلیاتیلن باشد رنگ آن باید شفاف باشد؛ به طوری كه پیراهن از زیر آن دیده شود.
• بستهبندی كارتن پیراهن مردانه:
در صورتی كه توافق ویژهای بین تولیدکننده و سفارش دهنده عمده وجود نداشته باشد، پیراهنها باید در كارتن مقوائی قرار بگیرد تا موقع نقل و انتقال هیچ گونه صدمهای نبیند. ضمناً پوشاندن درزهای کارتن توسط نوار چسب كاغذی و تسمه کشی کارتن هم الزامی است. نشانهگذاری کارتن نیز با درج اطلاعاتی مثل نام و نشان سازنده، نام كالا، نوع جنس، وزن خالص و ناخالص، شماره سری، علامت چتر، مقصد، نشانههای اضافی و… بهصورت خوانا تکمیل میشود.